مطمئنم که همه ما با کلماتی مانند بیس، تنور، آلتو و سوپرانو آشنا هستیم، اما چگونه میتوانیم نوع صدای خود را وقتی شروع به خواندن میکنیم بفهمیم؟
کشف نوع صدای ما در واقع یک تمرین بسیار ساده است، و مطمئناً تمرینی است که به عنوان یک مبتدی ارزش صرف کمی زمان را دارد.
دانستن و درک دامنهی آوازی صدا، در مورد نتها و آهنگها یک راهنمای ارزشمند است تا بتوانیم راحتتر بخوانیم. مهم است که به یاد داشته باشید که دامنه صوتی واقعاً به توانایی آواز ربطی ندارد: بسیاری از خوانندگان با تجربه میتوانند دامنهی صوتی محدودی داشته باشند و همچنان با صدایی زیبا و غنی اجرا کنند.
از آنجایی که دامنهی صوتی عمدتاً توسط شکل و ساختار تارهای صوتی هر فرد تعیین میشود، آموزش رسیدن به نتهای خارج از محدوده صدای ما دشوار است. اما، میتوانیم نتها را در لبهی دامنهی خود تقویت کنیم. بسیاری از آموزشهای آوازی که بر بهبود کیفیت نتهای بالا و پایین رجیستری تمرکز میکنند، به ما دامنه وسیعتری برای خواندن با صدای واضح و طبیعی میدهند.
در اینجا چند مرحله ساده برای یافتن محدوده صوتی و نوع صدای آورده شده است که به آنها میپردازیم:
تمرینات گرم کردن صدا:
قبل از انجام هر نوعی از خواندن، گرم کردن صدا یک امر بسیار مهم است، به خصوص زمانی که نزدیک به لبههای محدوده صوتی، آواز میخوانیم. این کار برای جلوگیری از فشار آمدن بیش از حد یا آسیب رساندن به صدای ما بسیار ضروری است. بعضی از تکنیکهای ساده برای گرم کردن صدا برای آواز عبارتند از: گامخوانی با آواهای مختلف،تکرار الگوهای آوازی بالا رونده و برگشت به نقطهی اول و … .
پایین ترین نت صدای خود را پیدا کنید:
با استفاده از پیانو، Middle C (که به عنوان C4 شناخته میشود) را پیدا کنید و در حالی که نت را مینوازید، همزمان آن نت را بخوانید. اگر پیانو ندارید، میتوانید از یک اپلیکیشن پیانو (برای مثال Perfect Piano) استفاده کنید. از نت C4 به ترتیب روی کلیدهای سفید به سمت نتهای پایینی حرکت کنید و با اجرای هر نت، همزمان با آن نت بخوانید و این حرکت رو به پایین را ادامه دهید. هر نت در اکتاو C وسط، با عدد 4 مشخص می شود، هر نت در اکتاو سمت چپ آن تا نت C بعدی با عدد 3 تعیین می شود و به همین ترتیب در اکتاوهای پایینتر ادامه دارد. پایینترین نت شما آخرین نتی است که میتوانید به راحتی آن را اجرا کنید. اجرای این نت را بدون فشار آمدن به صدای خود، به صورت کشیده و بدون نفس کشیدن به مدت پنج تا ده ثانیه حفظ کنید. این نت را یادداشت کنید (به عنوان مثال G3). هنگامی که مطمئن شدید که پایینترین نت خود را پیدا کردهاید، سعی نکنید نتی پایینتر از آن را بخوانید زیرا ممکن است اجرای آن به صدای شما آسیب برساند.
بالاترین نت صدای خود را پیدا کنید:
درست مانند پیدا کردن پایینترین نت خود، از نت C4 با پیانو به سمت بالا حرکت کنید تا زمانی که بالاترین نت را در صدای عادی خود پیدا کنید. این نت را هم یادداشت کنید. با صدای فالستو (بالاتر از صدای سر) هم این ادامه دهید تا آخرین نتی را که بتوانید آن را به راحتی خوانده و نگه دارید و دوباره این نت را هم یادداشت کنید – این نت بالاترین محدوده آوازی شماست. بسیار مهم است که در این فرآیند به صدای خود را فشار نیاورید و فراتر از محدوده صوتی و توانایی خود نتی را به طور مکرر اجرا نکنید.
پایین ترین و بالاترین نت را در صدای خود با هم را مقایسه کنید:
هنگامی که پایینترین و بالاترین نت را شناختید، با توجه به راهنمای زیر گونه و نوع صدای خود را پیدا کنید
- سوپرانو: C4-C6
- متزوسوپرانو: A3-A5
- آلتو: F3-F5
- تنور: C3-C5
- باریتون: G2-G4
- بیس: E2-E4
اکنون محدوده صوتی و نوع صدای خود را پیدا کردهاید. با این حال، مهم است به خاطر داشته باشید که بسیاری از خوانندگان در دستههای بالا، اغلب میتوانند بالاتر یا پایینتر از محدودههای نمایش داده شده بخوانند، بنابراین اگر محدودهی صوتی شما دقیقاً مطابقت ندارد نگران نباشید. نت بالا و پایین تنها چیزهایی نیستند که نوع صدا را تعیین می کنند: عواملی مانند تسیتورا (راحتترین قسمت محدوده برای خواندن) و طنین (جنس، بافت و کیفیت صدا) نیز انواع صداها را مشخص میکنند. با به دست آوردن تجربهی بیشتر به عنوان یک خواننده، آگاهی بهتری نسبت به بخشهایی که میتوانید راحتتر و طبیعیتر بخوانید، پیدا خواهید کرد.
نظرات